Δελτία Τύπου

Απελθέτω από μου το ποτήριο τούτο… είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και το παρέδωσε… στα συνδικάτα.

Από τη διάσκεψη της Ρώμης ο κ. Τσίπρας κατηγόρησε τα συνδικάτα για συμπαράταξη με την πλευρά του «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα, διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα και αποκρύβοντας ότι η πλειοψηφία των συνδικαλιστικών οργανώσεων είχε πάρει θέση υπέρ του «ΟΧΙ». Προφανώς προχώρησε σε αυτή τη δήλωση ως άλλοθι για το ότι ο ίδιος μετέτρεψε, ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας,  το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ» υπογράφοντας το τρίτο μνημόνιο.

Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ είναι όμως αυτή που τώρα ετοιμάζεται για το τρίτο μνημόνιο – plus. Δηλαδή να σφιχτοδέσει με τις ομαδικές απολύσεις, το lockout, τη διάλυση των ΣΣΕ, το κούρεμα συντάξεων, τη μείωση του αφορολογήτου, τον κόσμο της εργασίας με τις αλυσίδες των δανειστών και μετά το 2018.

Οι εργαζόμενοι είναι τα μεγαλύτερα θύματα της κρίσης και των μνημονίων όλα αυτά τα χρόνια και τα συνδικάτα είναι η μόνη τους προστασία απέναντι στα σκληρά και επώδυνα μέτρα. Η συγκυβέρνηση λοιπόν θέλει να ρίξει και το τελευταίο αυτό προπύργιο που  προσπαθεί να διαφυλάξει τα συλλογικά και ατομικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Κύριοι της κυβέρνησης, δεν είναι τα συνδικάτα που υπογράφουν τα μνημόνια.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας απαιτεί από την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ να μας απαντήσει ποιες είναι επιτέλους οι «κόκκινες γραμμές» τους.

Την Τρίτη 21 Μαρτίου 2017 , συνεδρίασαν τα εκλεγμένα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου  του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας , όπως αυτά προέκυψαν από τις εκλογές του 30^ου Συνεδρίου , με θέμα τη συγκρότηση σε σώμα και προχώρησαν βάση καταστατικού σε  μυστική  ψηφοφορία  για την  εκλογή  της Εκτελεστικής Επιτροπής, των εφόρων και του Συμβούλου Διεθνών, Δημοσίων Σχέσεων και Τύπου. Η σύνθεση του νέου Δ.Σ  έχει ως εξής :

Εκτελεστική  Επιτροπή

Μέλη Δ.Σ

Λίτσας Σταύρος , Μενεγάκη Ελένη, Βάσσης Ηλίας, Στεφανάκης Γεώργιος, Κανάκης Ανέστης, Τσαγκατάκη Μαρία, Λάζαρης Κωνσταντίνος, Γκιουλάκης Ηλίας, Γρηγοριάδης Θεμιστοκλής, Πραβητιανός Παναγιώτης, Γιακουμής Κωνσταντίνος, Σφυρόερας Γεώργιος, Κόκκαλης Ηλίας, Βασιλάκος Φώτιος, Σαλουφάκου Σταυρούλα, Μανίκας Σταύρος

Πριν από ένα χρόνο καταδικάστηκε πρωτοδίκως σε εξοντωτική ποινή φυλάκισης δύο χρόνων με αναστολή, o Νίκος Αργυρίου, για την αντιπολεμική και φιλειρηνική δράση του στο μαζικό κίνημα. Η παραπάνω ποινή, σε αντίθεση με τα αντιπολεμικά αισθήματα εργαζόμενων και νεολαίας και σε παραβίαση δεκάδων διατάξεων περί δικαιωμάτων και δίκαιης δίκης, επιβλήθηκε, επειδή σε ιστοσελίδα είχε, προ επταετίας, δημοσιευτεί επιστολή φαντάρου που κατήγγειλε καψόνια σε στρατόπεδο. Η διαδικασία που ακολουθήθηκε στην δίκη κάθε άλλο παρά το νόμο υπερασπιζόταν και θύμιζε άλλες εποχές. Με παράνομη άρση απορρήτου, παρακολούθηση του τηλεφώνου του προσωρινού κατόχου, με άρνηση να εξεταστούν όλοι οι μάρτυρες υπεράσπισης αλλά και με μία δικαστική έδρα να απαντά αντί του μηνυτή, το κλίμα της δίκης ήταν φανερό πως ήταν προδιαγεγραμμένο να καταδικαστεί ο Νίκος Αργυρίου. Σε μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν και πάλι στην ευρύτερη περιοχή μας, η κριτική και πολύ περισσότερο η καταγγελία τέτοιων φαινομένων, δε θα γίνεται πλέον ανεκτή. Επιδιώκουν να καταστείλουν το κίνημα μέσα και έξω από το στρατό, ειδικά τώρα που είναι αναγκαίο όσο ποτέ, τη στιγμή που εντείνεται ο εθνικιστικός λόγος για να περάσουν την στράτευση στα 18 και προκλητικούς πολεμικούς εξοπλισμούς σε βάρος του λαού και της νεολαίας.

Αλλά ο Νίκος Αργυρίου δεν είναι μόνος του. Με το ψήφισμά μας βρισκόμαστε δίπλα του, την Τρίτη 21 Μαρτίου 2017, στο 7o Τριμελές Εφετείο και απαιτούμε:

* Αθώωση του Νίκου Αργυρίου-Ακύρωση της ποινής του-Απαλλαγή του από τις κατηγορίες.

* Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα ελευθερίας του ηλεκτρονικού τύπου, της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και ειδήσεων.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καταγγέλλει και καταδικάζει την ψήφιση του Ν.4446/2016 που δημιουργεί άδικα και δυσβάστακτα οικονομικά βάρη σε μια σημαντική κατηγορία εργαζομένων που χρησιμοποιούν εταιρικό αυτοκίνητο. Πρόκειται για ένα αποκλειστικά εισπρακτικό μνημονιακό νόμο που φορτώνει στις πλάτες των εξωτερικών εργαζομένων φορολογικά βάρη που δεν τους αναλογούν.

Οι εργαζόμενοι εξωτερικοί και περιοδεύοντες πωλητές δεν είναι μεγαλοστελέχη. Το εταιρικό αυτοκίνητο είναι εργαλείο και όχι παροχή για προσωπική χρήση. Είναι εργαζόμενοι που αγωνίζονται για το μεροκάματο.

Δηλώνουμε κάθετα ότι ο νόμος αυτός είναι αντισυνταγματικός και καλούμε την Κυβέρνηση και το Υπουργείο Οικονομικών να τον καταργήσουν άμεσα.

Στο σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας, με τίτλο «Μεταρρύθμιση της Διοικητικής Οργάνωσης των υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, Κέντρα Εμπειρογνωμοσύνης σπανίων και πολύπλοκων νοσημάτων και άλλες διατάξεις», η κυβέρνηση ενέταξε τροπολογία, όπου ορίζεται σε ποσοστό 4%, όλων των παλαιών και νέων ασφαλισμένων, το ποσό της μηνιαίας εισφοράς στον Κλάδο Εφάπαξ Παροχών του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.. Δηλαδή …. αυξάνει την εισφορά κατά 2% στους παλαιούς ασφαλισμένους (το υπόλοιπο 2% αναλογούσε στους εργοδότες). Την ίδια ώρα μάλιστα, που με άλλη τροπολογία μειώνει στους βουλευτές την εισφορά αλληλεγγύης.

Σαράντα (40) ταμεία, τομείς, κλάδοι και λογαριασμοί Πρόνοιας εντάσσονται στον κλάδο εφάπαξ παροχών του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., συνολικά 1.050.000 ασφαλισμένοι για εφάπαξ. Η διάταξη επηρεάζει περίπου 250.000 – 300.000 παλαιούς ασφαλισμένους, που είχαν πρωτοασφαλιστεί μέχρι την 31/12/1992 και οι αυξήσεις φτάνουν έως και τον 5πλασιασμό, σε κάποιες περιπτώσεις, των εισφορών. Αντίστοιχα, θα αναπροσαρμόζεται και το ύψος των νέων εφάπαξ.

Καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει άμεσα την εν λόγω τροπολογία. Καλούμε τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε επαγρύπνηση. Μόνο η οργάνωση και η πάλη των εργαζομένων θα βάλει φρένο στην ανθρωποφαγία και τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Την Παρασκευή 3 Μάρτη η εργοδοσία της Mellon Technologies απέλυσε τη συναδέλφισσα Α.Κ,  στέλνοντας δικαστικό επιμελητή στο σπίτι της, ενώ είχε αναρρωτική άδεια, καταστρατηγώντας κάθε ίχνος εργατικής νομοθεσίας που έχει απομείνει.

Πρόκειται για μια καθαρά συνδικαλιστική δίωξη, που στόχο έχει να ξηλώσει την προσπάθεια συνδικαλιστικής οργάνωσης στη Mellon Technologies, προσπάθεια στην οποία η συναδέλφισσα συμμετείχε όλους τους προηγούμενους μήνες.

Η συναδέλφισσα ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του σωματείου και συμμετείχε στην προσωρινή διοικούσα επιτροπή. Η διοίκηση της Mellon Technologies με στοχευμένες απολύσεις ιδρυτικών μελών του σωματείου, πιέσεις και εκφοβισμούς κατάφερε να εμποδίσει την πραγματοποίηση εκλογών μέσα σε έξι μήνες (όπως προβλέπει ο νόμος) και έτσι το σωματείο αποψιλωμένο έπαψε στα τέλη του Δεκέμβρη να υπάρχει. Παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι, μαζί με την συναδέλφισσα Α.Κ, συνέχισαν την προσπάθεια για να στήσουν νέο σωματείο στο χώρο δουλειάς καταθέτοντας εκ νέου καταστατικό ίδρυσης σωματείου.

Εδώ και καιρό, η εταιρεία δεν έδινε ουσιαστική εργασία στη συνάδελφο και στη συνέχεια, ο προϊστάμενος της την κάλεσε για να της προτείνει να πάρει από τώρα τους μισθούς που απομένουν μέχρι τη λήξη της θητείας της στο ΔΣ του Συλλόγου Εργαζομένων καθώς και την αποζημίωσή της και να απολυθεί “οικειοθελώς”, παραιτούμενη βέβαια και από το σωματείο.

Είναι φανερό ότι πρόκειται για μια συνδικαλιστική δίωξη που στόχο έχει να εμποδίσει να στεριώσει ο συνδικαλισμός στο κάτεργο της Mellon Technologies, να τρομοκρατήσει τους υπόλοιπους εργαζόμενους για να «κάτσουν ήσυχοι».

Η συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων που στέκονται απέναντι στον εργοδότη και παλεύουν ενάντια στις συνεχόμενες απολύσεις και την εργοδοτική αυθαιρεσία αποτελούν βραχνά για την εργοδοσία της Mellon Technologies και για αυτό θέλουν να ξεμπερδεύουν μαζί τους.

Δεν θα τους αφήσουμε. Η συναδέλφισσα δεν είναι μόνη της.

Πριν 160 χρόνια, στις 8 Μαρτίου του 1857, εργάτριες της υφαντουργίας στη Νέα Υόρκη διεκδίκησαν πρώτες, ίσα δικαιώματα και αμοιβές στην εργασία, καλύτερες συνθήκες εργασίας και κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.

Σήμερα, στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης, τα ίδια αιτήματα παραμένουν επίκαιρα. Οι Ελληνίδες εργαζόμενες δέχονται σε μεγαλύτερο βαθμό την επίθεση στα εργασιακά δικαιώματά τους. Με απολύσεις, με ανασφάλιστη εργασία, με την εφαρμογή των πιο ελαστικών και παράνομων μορφών απασχόλησης, οι γυναίκες – για μια ακόμα φορά- είναι εκείνες που καλούνται να πληρώσουν το πιο βαρύ, ίσως, τίμημα των μνημονιακών πολιτικών.

Ακόμα και το ιερό δικαίωμα της γυναίκας στη μητρότητα – κάτι που στην υπόλοιπη Ευρώπη θεωρείται δεδομένο, προστατεύεται αλλά και ενισχύεται – στην Ελλάδα είναι ακόμα αίτημα που προσπαθούν οι γυναίκες να υπερασπιστούν στο βωμό του κέρδους. Με τις ανατροπές στο ασφαλιστικό, τα τελευταία επτά χρόνια, επλήγη ιδιαίτερα η γυναίκα και ειδικά η μητέρα με ανήλικα τέκνα. Αφενός αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας και αφετέρου δεν υπάρχουν επαρκείς υποδομές για τα παιδιά της εργαζόμενης μητέρας.

Καλούμε τις εργαζόμενες της Αθήνας, τις άνεργες, τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου να πυκνώσουν τις γραμμές των Σωματείων και τους συλλογικούς αγώνες. Επιπλέον, καλούμε και την Πολιτεία να αναλάβει και να υλοποιήσει όλες αυτές τις πρωτοβουλίες που θα αποκαταστήσουν στην πράξη το έλλειμμα ισότιμης πολιτικής και οικονομικής παρουσίας των γυναικών στην ελληνική κοινωνία.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας καταγγέλλει την προσπάθεια ξεπουλήματος ακόμα μίας ελληνικής ασφαλιστικής εταιρείας. Μετά την Αγροτική Ασφαλιστική σειρά έχει η Εθνική Ασφαλιστική. Η μεγαλύτερη και ιστορικότερη ασφαλιστική εταιρεία της χώρας μας βγαίνει για δεύτερη φορά στο σφυρί.

Προς τους Εργατικούς Συντάκτες

έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου 

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε στο 30^ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο του ΕΚΑ, που  πραγματοποιείται στις 5 Φεβρουαρίου.

Οι εργασίες του Συνεδρίου  ξεκινούν την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου και ώρα 12:00 π.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (αίθουσα ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ), με την συμμετοχή 1.375 αντιπροσώπων, οι οποίοι προέρχονται από 403 Σωματεία μέλη.

Προς τους Εργατικούς Συντάκτες

έντυπου και ηλεκτρονικού τύπου 

Σας προσκαλούμε να παρευρεθείτε στο 30^ο Εκλογοαπολογιστικό Συνέδριο του ΕΚΑ, που  πραγματοποιείται στις 5 Φεβρουαρίου.

Οι εργασίες του Συνεδρίου  ξεκινούν την Κυριακή 5 Φεβρουαρίου και ώρα 12:00 π.μ. στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (αίθουσα ΜΕΛΙΝΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ), με την συμμετοχή 1.375 αντιπροσώπων, οι οποίοι προέρχονται από 403 Σωματεία μέλη.