Δελτίο Τύπου

Οι εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές πριν την εποχή των μνημονίων, αλλά ακόμα περισσότερο αυτές που εφαρμόσθηκαν τα τέσσερα χρόνια, έχουν συνεισφέρει στη μεγαλύτερη αναδιανομή μεταξύ του εισοδήματος των εργαζομένων και των κερδών των εργοδοτών και των επιχειρήσεων. Οι συλλογικές συμβάσεις κατ΄ ουσία έχουν καταργηθεί και το «δίκαιο» του εργοδότη έχει επικρατήσει πλήρως. Οι μισθοί τείνουν να γίνουν φιλοδωρήματα. Τα ασφαλιστικά ταμεία καταρρέουν. Οι συντάξεις μετατρέπονται σε κοινωνικά βοηθήματα. Η ανεργία έχει εκτοξευθεί. Τα κοινωνικά αγαθά αφυδατώνονται και η πρόσβαση των εργαζομένων σε αυτά γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Όλα τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών.

Τα συνδικάτα έχουν ρόλο να οργανώνουν τους αγώνες των εργαζομένων και όχι να είναι ντίλερ ιδεών, πολιτικών και εργασιακών σχέσεων που επέβαλαν οι κυβερνήσεις, οι εργοδότες, η τρόικα και το ΔΝΤ.

Το ΕΚΑ καταγγέλλει την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και του ΙΝΕ–ΓΣΕΕ για τη συμμετοχή της σε προγράμματα εργασίας, που καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση και διαφημίζουν τις δουλεμπορικές σχέσεις εργασίας μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα τους, καλώντας μάλιστα τους εργοδότες να προστρέξουν στο …… ΚΕΚ ΙΝΕ ΓΣΕΕ για να προσλάβουν εργαζόμενους με την «εργασιακή σχέση» μαθητείας VOUCHER. H ΓΣΕΕ είναι και επίσημα λοιπόν ατζέντης της τζάμπα εργασίας για τους εργοδότες, της ανασφάλιστης εργασίας για τους εργαζόμενους.

Μετά αναρωτιούνται ορισμένοι γιατί τα συνδικάτα στις έρευνες και δημοσκοπήσεις βρίσκονται σε αξιοπιστία κάτω του 4%, αναρωτιούνται γιατί απαξιώθηκαν τα συνδικάτα.

Δεν μπορούμε να μένουμε απαθείς. Πρέπει στον κατήφορο της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να αντιτάξουμε τις αξίες  και τις αγωνιστικές παραδόσεις των συνδικάτων των δικαίων της τάξης μας, που με αιματηρούς αγώνες κατακτήθηκαν. Να αντιτάξουμε την ενωμένη δράση των συνδικάτων και εργαζομένων, να αναγεννήσουμε τα συνδικάτα στέλνοντας στη «συνδικαλιστική ανεργία» τους ψευδο-συνδικαλιστές της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Να φέρουμε τους νέους εργαζόμενους στις γραμμές των συνδικάτων, όχι ως θύματα, αλλά ως εργαζόμενους με ίσα δικαιώματα και αγωνιστική προοπτική.